งิ้ว ๑ หมายถึง น. ละครจีนแบบโบราณ.
น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Bombax ceiba L. ในวงศ์ Bombacaceaeกิ่งก้านและลําต้นมีหนามแหลมคม เปลือกสีเทา ขรุขระ ดอกสีแดงสดใช้ปุยในผลอย่างเดียวกับง้าว.
(ปาก) ว. โง่มาก.
ก. หลับไปชั่วขณะหนึ่ง; ลักษณนามบอกการหลับเช่นนั้นว่า หลับงีบหนึ่งหลับ ๒ งีบ.
ว. อาการที่พยักหน้าเป็นการรับรู้, หงึก ๆ ก็ว่า.
(ถิ่น-พายัพ, อีสาน; โบ) น. เงิน.
ว. เสียงบ่นเบา ๆ; (ถิ่น-อีสาน) ซึม.
ว. เสียงพูดหรือบ่นพึมพํา.